“Os homes parécense a eses reloxos de corda que andan sen saber por qué. Cada vez que se enxendra un home e se lle fai vir ao mundo, dase corda de novo ao reloxo da vida humana, para que repita unha vez máis o seu rancio sonsonete gastado de eterna caixa de música, frase por frase, tempo por tempo, con variacións apenas imperceptibles”. Arthur Schopenhauer. Reloxo Emilio Vergne. Finais século XIX – principios século XX.